ความสุขนั้น คือสิ่งที่คุณสามารถสัมผัสได้ อาจมิใช่การได้มาครอบครอง
ยาดีมักขมปาก คำดีมักขัดหู แต่ผู้ที่จำเป็นต้องใช้ในสิ่งเหล่านี้ กลับไม่มีใครช
อบมันเลยที่ว่าวทะยานขึ้นสู่ฟ้าได้มิใช่มันลอยตามลม แต่มันต้านแรงลมต่างหาก คนเราจะกล้าแกร่งได้ก็ต้องทวนกระแสเช่นกัน
เราทุกคนมีตาสองข้างแต่มีปากเพียงอันเดียว ปริศนานี้บอกกับเราว่า"ใช้ตาดูให้มากกว่าใช้ปากพูด"
ไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะถูกชกให้ล้มไปตอนไหน สำคัญที่ว่าคุณลุกขึ้นยืนได้เมื่อไหร่ต่างหาก!
คนบางคน มองอยู่ห่างๆ จะดีกว่า ยิ่งเข้าใกล้เท่าไหร่ก็จะรู้สึกผิดหวังมากเท่านั้น
กาลเวลาทำให้รูปโฉมเปลี่ยนไป แต่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงรอยยิ้มของเราได้
โมโห เปรียบเสมือนตนเองกำลังดื่มยาพิษ แต่เฝ้าดูว่าคนอื่นจะตายเพราะยาพิษเมื่อไหร่?การเห็นใจผู้อื่นมากเกินไปไม่แน่เสมอว่าจะเป็นเรื่องที่ดี เพราะสุดท้ายคนที่น่าเห็นใจที่สุดจะกลายเป็นตัวเราเอง
ความไว้ใจก็เสมือนกับเทียนไข วันใดที่คุณเป็นคนเป่าให้มันดับ วันนั้นความไว้ใจก็จบสิ้นลงในทันที
ที่คุณสุขหรือทุกข์ ก็เพราะคุณเป็นคนกำหนดคำตอบเองว่า คนรอบข้างคุณนั้นทำให้คุณ ก.มีความสุข หรือ ข.มีความทุขก์
~ นุสนธิ์บุคส์ ~