เรื่องมีอยู่ว่า พวกเราสองคนเริ่มสนิทกัน ประมาณวันที่ 24 กรกฎาคม ซึ่งเป็นวันปัจฉิม และทำกิจกรรมก่อนเรียนใน ปี 1 เทอมแรกของ วพบ.อด ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่พวกเราก็เล่นกันไปเรื่อยๆ ทุกๆวัน พวกเราก็จะเรียกกันเหมือนคู่รัก พวกเราก็จะมีการนอนตัก กอดกัน หยอกเล่นกันแบบนี้ทุกๆวัน จนอยู่มาวันนึง ก็เกิดโรคระบาย นั่นคือ ไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ใหม่ เท่งก็ป่วยเป้นไข้ หนวดก็ได้ไปดูแลเท่ง ไปหาทุกวัน เช็ดตัว หาข้าวหาน้ำ หายา วัดไข้ตลอด ไปนอนเฝ้าด้วย มันก็รู้สึกแปลกๆอย่างมากสำหรับหนวดในตอนนั้น ซึ่งหนวดก้ยังไม่แน่ใจว่าตนเองนะคิดยังไงกับเท่งรึเปล่า จนอยู่มาวันหนึ่งซึ่งวันนั้นเป็นวันที่เท่งทะเลาะกับแฟน ซึ่งทะเลาะกันหนักมาก หนักถึงขั้นที่แบบว่าแฟนทักมา โทรมาง้อก็ไม่สนใจ หนวดก็ได้แต่ดูแล คอยช่วยเหลือ คอยถามไถ่สาระทุกข์สุข คอยให้กำลังใจ เวลาไปเรียนพวกเราสองคนก็นั่งเรียนด้วยกัน นั่งข้างกัน เหนื่อยก็จะซบไหล่ กอดกัน นั่งตักกัน เป่าคอ หอมคอบ้าง หอมแก้มบ้างในบางครั้ง แต่ที่แน่ชัดในวันนั้นก็เกิดมา เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม พวกเราจะเดินทางไปโคราชซึ่งตอนแรกว่าจะไปส่งแม่กับหลานสาว หนวดไม่มีเพื่อนกลับมา หนวดเห็นเท่งทะเลาะกับแฟนเท่งพอดี และเท่งก็อยากไปเที่ยว ไปผ่อนคลายเพื่อลดความเครียดนี้ หนวดเลยชวนเท่งไปด้วย ตอนแรกก็ว่าจะไม่ไปหรอก แต่พอถึงวันแล้วเท่งก็ไปกับหนวด คืนวันที่ 13 หนวดก็พาเท่งไปที่สามพร้าวไปหาเพื่อนหนวด ไปกินเนื้อย่าง กินเหล้าไรงี้ หนวดก็เห็นเท่งสองคนยังคุยกัน โดยแฟนเท่งนั้นก็พยายามง้อเท่ง เท่งก็ไม่สนใจอะไรมากมาย เท่งก็นั่งกินเหล้ากับหนวด ทั้งกินทั้งเศร้าไปเหมือนจะร้องไห้ หนวดก็ถามไถ่ตลอด พอกลับมาห้อง หนวดก็ขึ้นห้องนั่งเล่น เท่งก็นั่งตอบแชท คุยแชทกับแฟน พอหนวดอาบเสร็จหนวดก็เห็นในแชทว่าเท่งสองคนคืนดีกันแล้ว หนวดนี่หมาเลย เท่งก็บอกกันว่าคิดถึงนะ รักนะไรงี้ หนวดก็ไม่ได้สนใจไรมากหนวดเลยนอน แต่หนวดนะรู้สึกอยากจะนอนกอด อยากจะนอนหอมเท่ง อยากจะรู้ว่าที่ผ่านมาที่พวกเราสองคนเล่นกันนั่นเท่งรู้สึกดีกับหนวดเหมือนที่หนวดรู้สึกดีกับเท่งรึเปล่า หนวดก็ไม่กล้า พอรุ่งเช้า พวกเราก็ตื่นกันเพื่อจะเดินทางไปโคราช พวกเราก็ทำธุระเสร็จแล้วก็ออกเดินทางขึ้นรถที่ บขส ไปรอแม่ แล้วก็ซื้อตั๋วนั่งรถไป เวลานั่งรถพวกเราสองคนก็นั่งข้างกัน ฟังเพลงเสียบหูฟังด้วยกันไรงี้ นอนหนุนไหล่เท่ง เท่งหนุนไหล่หนวด จนไปถึงโคราช และแล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อตกตอนกลางคืน พวกเราสองคนได้ไปนอนบ้านของลุง ซึ่งวันนั้นเป็นวันที่ลุงของหนวดนั้นไม่อยู่บ้านแกกลับไปหาแม่แกที่บ้านพอดี พวกเราก็ไปนอน ไปทำการบ้าน เมื่อเวลา 00.48 น. หนวดก็เลยขึ้นไปนั่งดูหนังข้างๆเท่ง หนวดเลยเรียกเท่งมาหาแล้วก็ถามว่าขอกอดได้ไหม หนวดก็นั่งกอดเท่งจากข้างหลัง และก็ตัดเล็บให้ด้วย พอตัดเล็บเสร็จ ก็พากันดูหนังไปเรื่อยๆจน ตี 1 กว่าๆๆ หนังก็จบพวกเราก็เลยพากันเข้าห้องนอน พอนอนลงเตียงปุ๊ป หนวดก็ถามเท่งว่าขอนอนกอดได้ไหม ขอกอดเท่งได้ไหมไรงี้ เท่งก็ไม่ปฏิเสธ หนวดก็นอนกอดกัน แล้วหนวดก็ลองไปหอมแก้ม หอมซอกคอไรงี้เท่งก็ไม่ว่าไร เท่งก็ถามว่าจะทำจริงใช่ไหมไรงี้ ตอนแรกหนวดก็ไม่กล้าจะบอกไปเพราะกลัวเท่งไม่ได้คิดเหมือนที่หนวดคิด แต่หนวดอยากบอกให้รู้ๆและอยากรู้ด้วย หนวดก็เลยตอบไปว่าก็อยากทำนะ เพราะหนวดรู้สึกดีกับเท่ง ไม่รู้ว่ารู้สึกดีตอนไหน ตั้งแต่เมื่อไหร่ไรงี้ พอพวกเราตอบเสร็จเท่งก็เริ่มเล่นใหญ่พวกเราก็ซัมติ้งค์กัน ถอดเสื้อผ้าทุกชิ้น ทำทุกอย่างแต่ไม่ได้เย..กันนะเพราะไม่มีถุงยาง เท่งก็ช่วยหนวดจนเสร็จ แต่หนวดก็ช่วยให้เท่งเสร็จไม่ได้ เพราะเท่งถึกมาก รึเป็นเพราะเท่งไม่อยากเสร็จหนวดก็ไม่รู้ หลังจากนั้นพวกเราก็นอนกอดกันโดยที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียวจนถึงเช้า พอเช้าวันรุ่งขึ้นก็ว่าจะไปเท่งไปเที่ยวที่บ้านพี่เขยที่พิมาย แต่หนวดคิดว่าถ้าไป เราสองคนก็ไม่มีเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกัน พวกเราเลยตกลงกันว่าจะไม่ไปแล้วหนวดจะพาเท่งไปเที่ยว Terminal 21 สวนสัตว์ ไหว้ย่าโม วัดศาลาลอย และสถานที่ต่างๆที่ หนวดพอจะไปเที่ยวกันได้ หลังจากที่ครอบครัวหนวดเดินทางไปบ้านพี่เขย พวกเราสองคนก็นอนกันต่อในห้องและก็ทำเหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมาจนถึง บ่ายโมง พวกเราก็พากันไปอาบน้ำ เข้าไปอาบด้วยกัน สระหนวด ถูสบู่ เช็ดหัวให้กันและกันไรงี้ แล้วก็พากันไปเที่ยวตามที่วางแพลนไว้ พอกลับมาจากเที่ยว ตกกลางคืน พวกเราก็ทำเหมือนเดิม แต่คืนนี้เหมือนเท่งนั้นจะไม้พอใจที่จะทำ รึเพราะว่าหนวดอยากจะรุกเท่งเท่งเลยน้อยใจไม่ยอม เพราะเท่งอยากจะเป็นคนรุกแทน หนวดก็ตามง้อ กว่าเท่งจะกลับมาทำต่อ เท่งก็ช่วยตัวเอง และเอามาถูๆบริเวณด้านหลังหนวด จนเสร็จ แล้วพวกเราก็จะนอน หนวดก็ถามว่านอนกอดได้ไหม แล้วหนวดก็ถามเท่งด้วยว่าเท่งรู้สึกกับหนวดเหมือนที่หนวดรู้สึกไหม เท่งก็บอกหนวดว่าเท่งรู้สึกดีนะ แต่ก็จะห้ามใจไม่รู้สึกเพราะเท่งมีแฟนอยู่แล้ว หนวดก็เข้าใจ แล้วเท่งก็บอกอีกว่ากลับไปเรียนพวกเราสองคนก็ทำตัวเป็นปกติ เป็นเพื่อนกันตามเดิมเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น หนวดนี่รู้สึกแย่มากเลย ที่ได้ยินแบบนั้น แต่ก็ต้องยอมรับเพราะเท่งมีแฟนแล้ว หนวดก็มีคนคุยเหมือนกัน แต่ใจหนวดนั้นมีแค่เท่งคนเดียว แต่เท่งไม่ได้มีใจจะแบ่งมาให้หนวดเลยแม้แต่น้อย พอเช้าวันที่จะเดินทางกลับ หนวดก็นอนกอดเท่ง จูบเท่งทำทุกอย่างแต่ก็ไม่เสร็จเพราะเท่งไม่มีอารมณ์และก็เหมือนจะกำลังจะทำใจให้ลืมทุกอย่างที่ผ่านมา หนวดก็นั่งเงียบเลย เสียใจ ทำไรไม่ได้ หนวดก็ไม่คุยกันนะ โกรธด้วยละ .... พอไปถึง บขส. พวกเราทั้งสองต่างก็นั่งเงียบที่เบาะของใครของมัน หนวดก็นอนหันหน้าไปทางหน้าต่างไม่สนใจ เท่งก็ฟังเพลงของเท่งไป จนเวลาผ่านไปได้สักพัก เท่าก็หันมาสนใจ มาคุยกับหนวดหนวดก็รู้สึกดีใจที่เขามาคุยด้วย แล้วเขาก็เอาเพลงมาเปิดให้ฟัง พวกเราก็นั่งจับมือกัน นั่งซบไหล่กันจนมาถึงอุดรธานี จากนั้นหนวดก็พาเท่งกลับบ้านไปเอาของก็ไปหาพ่อกับแม่เท่ง แล้วก็ไปเดินเซ็นทรัลหาซื้อของแล้วก็กลับเข้าวิทยาลัย แต่หลังจากที่กลับมาจากโคราชทุกอย่างก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปมาก เพราะเท่งไม่สนใจหนวดอย่างที่เท่งเคยเป็น เท่งไม่เคยคิดจะแคร์หนวดบ้างเลย เท่งจะพูดส่อเสียดให้หนวดรู้สึกเสียใจ รู้สึกเฟลมาก บางครั้งหนวดก็รู้สึกเหมือนจะร้องไห้ วันที่ 17 ตุลาคม วันนี้เป้นวันที่รู้สึกแย่มากวันนึง ซึ่งเท่งไม่สนใจหนวดเลยแม้แต่น้อย พูดส่อเสียด บอกให้ทำไรเท่งก้ไม่สนใจ จนหนวดต้องเดินหนี ออกไปนอกห้องไปทำใจ แล้วก็เดินกลับมา เท่งก็ง้อแล้วถามว่าเป็นอะไร หนวดก็เงียบเท่งก็เอาเพลงมาเปิดให้ฟังละก็โอบกอดหนวด พอตกกลางคืนทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิม เป็นอาการที่เท่งไม่สนใจหนวด หนวดก็นั่งเสียใจในห้องได้แต่ระบายกับเพื่อนเก่า โทรคุยกับเพื่อนเก่า แล้วก็เผลอหลับไป พอวันที่ 18 ตุลาคม ตอนเช้าก็ปกติดี เท่งก็สนใจบ้างบางเวลา ทำทุกอย่างให้หนวดมีความสุข แต่ช่วงบ่ายมา เท่งก็พูดให้หนวดเสียความรู้สึกอีก ช่วงเย็นหลังจากซ้อมกิจกรรมก็เดินหนีคนเดียวไม่สนใจกัน เอาของมาให้ด้วย เดินกลับห้องเฉยเลย หนวดนี่ยืนงง จะนอยด์ก็ไม่มีสิทธิ์อะไร พอตกมากลางคืนก็เริ่มดีขึ้น เท่งก้มานั่งกินข้าวด้วย นั่งคุยนั่งแกล้ง หอมแก้มบ้างบางครั้ง
พอมาถึงตอนนี้ เราก็เปิดใจคุยกันว่าเรื่องของเราจะเอาไงดี เพราะเท่งนั้นก้มีคนของเท่ง ยังจะเป้นแบบนี้ต่อไปไหม แล้วให้สถานะหนวดว่าคืออะไร เท่งก็ได้บอกมาว่า “ตอนนี้อะไรพอทำให้รู้สึกดีด้วยก็จะพยายามทำให้ ถ้าไม่เกินความสามารถ แต่สถานะก็คือคำว่า เพื่อน” หนวดก็เศร้าไปชั่วขณะ เพราะทำอะไรไม่ได้ เขาคงไม่ได้รักเรา ไม่ได้ชอบเราเหมือนที่เราชอบเขา มันก็จะเจ็บจุกหน่อย แต่คิดอีกแง่นึงก็จริงอย่างเขาบอกเพราะเขามีคนของเขาอยู่แล้ว เขาซื่อสัตย์กับคนของเขามากเพราะว่าไม่งั้นเค้าคงเลิกกับแฟนละมาคบกับเราแล้วละ แต่มันไม่ใช่ เขาเลือกแฟน เราควรถอยนะ แต่ทำไมมันถอยไม่ได้ ก็เพราะว่าเราอยู่ด้วยกันเกือบ 24 ชม ได้ เพราะหอก้หอเดียวกัน เรียนด้วยกัน กินข้าว ทำอะไรด้วยกันตลอด หนวดก็จะตัดใจยากหน่อยเหอะ ยากมากเลยด้วยซ้ำ พอวันหยุดเขาไปหากัน หนวดก้ต้องนั่งเศร้าเพราะเมื่อกลับมาจะมีรอยตลอด หนวดก็พูดไร ทำไรไม่ได้ เพราะว่าสถานะคือเพื่อนไม่มีสิทธิอะไร นอกจากนั่งร้องไห้ เสียใจ เจ็บปวดหัวใจไปตลอดเวลาที่เห็นรอยนั้น และคิดถึงว่าเราละเขาไม่เคยมอบความรักให้บ้าง เขาไม่คิดไรแล้วทำไมไม่ตัดเราไปเลย รึว่าเราเองที่ไม่ยอมตัดเขาออกไปจากชีวิต
